ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ..

Μ'αρέσει να χάνομαι στη μαγεία της μουσικής

Μ' αρέσει να απολαμβάνω ένα χειμωνιάτικο τοπίο

Μ' αρέσει να βλέπω τη βροχή να πέφτει

Μ' αρέσει η ζεστασιά του σπιτιού τις κρύες νύχτες

Μ' αρέσει το απαλό φως των κεριών στο σκοτάδι

Μ' αρέσει μια καλή συντροφιά δίπλα στο αναμμένο τζάκι

Μ' αρέσει να ετοιμάζω φαγητό και να περιποιούμαι αυτούς που αγαπώ

Μ' αρέσει να δακρύζω με ένα μελαγχολικό τραγούδι

Μ' αρέσει ένα ρομαντικό δείπνο με μια πολύ όμορφη ατμόσφαιρα στο σπίτι

Μ' αρέσει να αγοράζω δώρα για τους φίλους μου

Μ' αρέσει να μπορώ να βοηθάω τους άλλους όταν με χρειάζονται

Μ' αρέσει να πηγαίνω βόλτα με το αυτοκίνητο και να ακούω δυνατά μουσική

Μ' αρέσει να απολαμβάνω ένα ζεστό καφέ με μια καλή παρέα

Μ' αρέσει να δακρύζω από χαρά

Μ' αρέσει να κάνω τα συναισθήματα και τις σκέψεις μου στίχους

Μ' αρέσει να δραπετεύω από την καθημερινότητα

Μ' αρέσει να χαζεύω τα αστέρια

Μ' αρέσει να  ταξιδεύω με το μυαλό μου μακριά

Μ' αρέσει να βλέπω τα φώτα της πόλης τη νύχτα

Μ' αρέσει να βλέπω ένα γλυκό χαμόγελο όταν ξυπνάω

Μ' αρέσει να με παίρνει ο ύπνος στην αγκαλιά του

Μ 'αρέσει να μου λέει καλημέρα με ένα ζεστό φιλί

Μ' αρέσει να μου κρατάει το χέρι κάθε στιγμή που είναι δίπλα μου

Μ' αρέσει να περπατάμε αγκαλιά

Μ' αρέσει να καθόμαστε σιωπηλοί κάτω από το φως του φεγγαριού

Μ' αρέσει να καταλαβαινόμαστε με μια μόνο ματιά

Μ' αρέσει να τον φροντίζω κάθε λεπτό που είναι κοντά μου

Μ' αρέσει να του κάνω εκπλήξεις που ποτέ δεν περιμένει

Μ' αρέσει να φεύγουμε μακριά μόνο οι δυο μας

Μ' αρέσει να μου στέλνει μήνυμα και να μου γράφει Σ'αγαπώ

Μ' αρέσει όταν με κάνει να αισθάνομαι μοναδική

Μ' αρέσει να με σκέφτεται κάθε λεπτό της μέρας

Μ' αρέσει να κάνω όνειρα και να ελπίζω πως κάποια στιγμή θα πραγματοποιηθούν

Μ' αρέσει να κάνω ευχές όταν βλέπω αστέρια να πέφτουν

Μ' αρέσει να δημιουργώ

Μ' αρέσει να αισθάνομαι παιδί

Μ' αρέσει να είμαι ελεύθερη

Μ' αρέσει να ακολουθώ τα «θέλω» της καρδιάς μου και όχι τα «πρέπει» των άλλων

Μ' αρέσει να απολαμβάνω κάθε στιγμή της μέρας,σαν να ήταν η τελευταία

  Μ' αρέσει να ζω τη ζωή, όσο απρόβλεπτη και αν είναι,με τις χαρές και τις λύπες της

Μ'αρέσει να εξελίσσομαι καθημερινά και να ανακαλύπτω τον εσώτερο εαυτό μου

Τέσσερις ειναι οι αρετές τής ψυχής σύμφωνα με τον Σωκράτη

       Ο Σωκράτης της Πλατωνικής «Πολιτείας» μας λέει ότι  η Φρόνηση είναι κατάσταση που οδηγεί στην ολοκλήρωση και τελειοποίηση το μέρος εκείνο που έχει ως έργο του αποκλειστικά να κυβερνά τα υπόλοιπα μέρη της 

ψυχής και ότι η Ανδρεία είναι κατάσταση που οδηγεί στην ολοκλήρωση και τελειοποίηση το μέρος εκείνο που κυβερνά δευτερευόντως μέσα στην ψυχή.

    Ορίζοντας λοιπόν τις δύο τούτες ως αρχηγικές αρετές των δύο αρχηγικών και αρχόντων μερών, ο Σωκράτης λέει ότι οι υπόλοιπες είναι από τη μία η Σωφροσύνη, κατάσταση η οποία οδηγεί στην ομόνοια τα αρχόμενα με τα άρχοντα στοιχεία ως προς το ζήτημα ακριβώς της διακυβέρνησης, εφ’ ενός ως έσχατο των δύο και αφ’ ετέρου ως ενδιάμεσο στο πριν από αυτό ένα, και από την άλλη η Δικαιοσύνη, κατάσταση σε κάθε άρχον και αρχόμενο μέρος η οποία προσδιορίζει το οικείο έργο καθενός. Πρέπει δηλαδή, μετά από μια συμφωνία μεταξύ τους, τα μεν να άρχονται και τα δε να άρχουν, εκτελώντας τα καθήκοντα που ταιριάζουν σε αρχόμενα και άρχοντα αντιστοίχως.

(πηγή: Πρόκλος – Εις τας Πολιτείας Πλάτωνος υπόμνυμα, Β’, 228. 10 – 20.)

Αριστοτέλης και ηθική

   Αρετή: Διανοητική και Ηθική

Η διανοητική αρετή, προϋποθέτει κατά κύριο λόγο τη διδασκαλία, πράγμα που θα πει πως η απόκτηση και η αύξηση της συναρτάται από τον χρόνο της διδασκαλίας και από την πείρα που αποκτιέται με την πάροδο του χρόνου.

Η ηθική αρετή, προϋποθέτει τον απόλυτο βαθμό της θέλησης του ατόμου να εθιστεί σε έναν συγκεκριμένο τρόπο συμπεριφοράς, επαναλαμβάνοντας παρόμοιες ενέργειες.

Στην πρώτη περίπτωση της διανοητικής αρετής, το βάρος πέφτει στον Δάσκαλο, μιας και αυτός έχει τον πρωτεύον ρόλο για τη μετάδοση της, ενώ στη δεύτερη περίπτωση της ηθικής αρετής, την ευθύνη για την απόκτησης της, πέφτει στον ίδιο τον μαθητή.

Ετσι, σοφός γίνεται κανείς κατά κύριο λόγο με τη βοήθεια και τη συμπαράσταση του δασκάλου, ενώ ηθικός γίνεται κανείς μόνο με τη θέλησή και την επιμονή του στη διαδικασία της άσκησης.

Tίποτα από όσα υπάρχουν στη φύση δεν μπορεί να αποκτήσει με εθισμό κάποια άλλη ιδιότητα. Πχ η πέτρα, η οποία εκ φύσεως κινείται προς τα κάτω, δεν είναι δυνατό να αποκτήσει τη συνήθεια να κινείται προς τα πάνω, ούτε και αν χιλιάδες φορές προσπαθήσει κανείς να την κάνει να συνηθίσει σ' αυτό ρίχνοντάς την ξανά και ξανά προς τα πάνω.

Ουτε η φωτιά μπορεί να συνηθίσει να πηγαίνει προς τα κάτω.

Παρομόιως, κανένα από τα πράγματα που γεννιούνται από τη φύ­ση με ενα συγκεκριμένο τρόπο συμπεριφοράς, δεν είναι δυνατό να συνηθίσουν σε καποια διαφορετική συμπεριφορά.

Ολα τα πραγματα που που εχουν δημιουργηθεί απο τη φύση, έχουν εναν συγκεκριμένο τρόπο συμπεριφοράς, που σε καμια περίπτωση δεν μπορεί να αλλάξει με μια διαδικασία υπομονετικού και επαναλαμβανόμενου εθισμού. Η ηθική αρετή δεν υπάρχει τρόπος να γεννηθεί στον άνθρωπο, παρά μόνο με τον εθισμό.

Επομένως, οι ηθικές αρετές δε γεννιούνται μέσα μας ούτε εκ φύσεως ούτε αντίθετα με αυτήν, αλλά εμείς έχουμε από τη φύση την ι­διότητα να τις δεχτούμε, ενώ τελειοποιούμαστε σ' αυτές με τον εθισμό.

Όσα υπάρχουν μέσα μας εκ φύσεως, πρώτα βρισκόμαστε εφοδιασμένοι με τις δυνατότητες γι' αυτά και ύστερα προχωρούμε στις αντίστοιχες ενέργειες. Αυτό γίνεται φανερό με τις αισθήσεις μας.

Πχ την όραση και την ακοή δεν τις αποκτήσαμε έχοντας δει πρώτα ή έχοντας ακούσει, αλλά αντίθετα , έχοντας τες τις χρησιμοποιήσαμε – δεν τις αποκτήσαμε με τη χρήση.

Τις αρετές όμως τις αποκτούμε αφού πρώτα τις εφαρμόσουμε στην πράξη, όπως γίνεται και στις τέχνες. Τα πράγματα που πρέπει πρώτα να μάθουμε προτού αρχίσουμε να τα κάνουμε, τα μαθαίνουμε μόνο κάνοντάς τα.

Πχ οικοδόμοι γίνονται χτίζοντας σπίτια, κιθαρίστες παίζοντας κιθάρα. Με τον ίδιο τρόπο δίκαιοι γινόμαστε κάνοντας δίκαιες πράξεις, σώφρονες κάνοντας σώφρονες πράξεις, ανδρείοι κάνοντας ανδρείες πράξεις.

Ομοίως, γραμματικός είναι κανείς όχι μόνο ''αν έχει κάνει κάτι γραμματικό'', όπως να έχει διατυπώσει έναν γραμματικό κανόνα – πράγμα που μπορεί να συμβεί στην τύχη ή με την καθοδήγηση κάποιου άλλου, αλλά κυρίως αν αυτό το γραμματικό το έχει κάνει με γραμματικό τρόπο, δουλεύοντας δηλαδή με τη μέθοδο που είναι ορισμένη της γραμματικής επιστήμης, δηλαδή σύμφωνα με τις ειδικές γνώσεις γραμματικής που έχει φροντίσει να αποκτήσει και να αποθηκεύσει μέσα του.

Όμως, για την απόκτηση των αρετών δεν αρκεί μόνο η αντίστοιχη πράξη. Πρέπει πρώτα να ενεργούμε έχοντας ακριβή γνώση, οι πράξεις αυτές να είναι αποτέλεσμα επιλογής και προτίμησης και ο τρόπος εκτέλεσης να είναι σταθερός και αμετάβλητος.

Έτσι δίκαιος και σώφρον άνθρωπος δεν είναι αυτός που κάνει τις πράξεις αυτές, αλλά αυτός που τις κάνει και με τον τρόπο που τις κάνουν οι δίκαιοι και οι σώφρονες άνθρωποι.